- w imieniu prawa
- и́менем зако́на
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
osoba — ż IV, CMs. osobabie; lm D. osób 1. «jednostka ludzka, człowiek, postać» Osoba starsza, młoda, w średnim wieku. Odzież dla osób tęższych. Osoby nie upoważnione. Obca, znajoma osoba. Przemądrzała, niesympatyczna osoba. W dali zamajaczyła jakaś… … Słownik języka polskiego
prywatny — prywatnyni «dotyczący kogoś osobiście, czyichś spraw osobistych, stanowiący czyjąś osobistą własność; nie związany z żadną instytucją itp.; osobisty, niepaństwowy, nieurzędowy» Życie prywatne. Własność prywatna. Prywatne przedsiębiorstwo.… … Słownik języka polskiego
dezawuować — ndk IV, dezawuowaćwuuję, dezawuowaćwuujesz, dezawuowaćwuuj, dezawuowaćował, dezawuowaćowany «nie uznawać czyjegoś prawa do jakichś działań, do występowania w czyimś imieniu; cofać aprobatę, kwestionować upoważnienie» Dezawuować czyjeś publiczne… … Słownik języka polskiego
osoba prawna — {{/stl 13}}{{stl 7}} instytucja posiadająca majątek oraz prawa i obowiązki, które może nabywać albo zbywać we własnym imieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają… … Langenscheidt Polski wyjaśnień